Michiels album top 25
De Reverend Horton Heat zijn eindelijk weer eens in Europa en in Nederland. De laatste keer was dat in 2001, maar deze keer spelen ze maar liefst de 15e in de Melkweg en de dag erna op Paaspop in Schijndel.
Het voorprogramma is Scottch Green en die maken meezingbare rock'n roll met folk(?) invloeden - whatever, het boeide me niet, te saai en te slap.
Dan de Reverend. Wat al gelijk opvalt is dat het geluid helemaal niet hard staat. Beter voor je oren en... het klinkt ook beter. Waar bij veel andere bands door een gitaarmuur op hoog volume de zaak in een brei veranderd, is bij de Reverend alles uitstekend te horen. Dit zouden meer bands moeten doen!
De band begint met enkele songs van Liqour in the front, gevolgd door 400 Bucks en Wiggle stick en dan enkele songs van Revival. Niet mijn meest favoriete CD, maar live klinken die ook leuk. De set bevat een afwisselende mix van rustige songs en het ruige werk waarbij de band bij tussentukjes stoeit met de dynamiek door af en toe zachter te spelen.
Het gitaargeluid van Jim is erg mooi (warm geluid) en wat een fantastisch gitaarspel!
Het drumwerk van Scott is natuurlijk ook goed (strak en creatief) en als je Jimbo zo bezig ziet met hameren op de snaren van z'n contrabas dan vraag je je toch af hoeveel eelt hij onderhand op zijn vingers moeten hebben.
Na een tijdje komen de praatjes van Jim Heath te voorschijn en worden de bekende acts (zoals ook te zien op de DVD) opgevoerd, zoals Jim die gaat staan op de contrabas van Jimbo. Halverwege de set mag het publiek zelf een aantal songs lang de setlist bepalen en zo horen we o.a. songs van de kerstcover CD The three kings als de songs Martini time en Galaxy. Verder horen we o.a. nog In your wildest dreams, Jimbo song, Like a rocket, Gringos like a party, Psychobilly freak-out en wat niet meer.
Al met al bijna 25 songs!!
Jim spreekt nog even de lof over Amsterdam "and its beautiful girls" en middels een drumsolo en drie toegiften komt dit te gekke concert tot een eind.
Om 20.00 uur beginnen The Reverend Horton Heat. De grote tent is goed gevuld met publiek. De Reverend hebben een onwaarschijnlijk zacht geluid, dit in tegenstelling tot de meeste andere bands op het festival. Hoewel de band muzikaal als een huis staat en Jim Heath uitstekend bij stem is zoekt hij lange tijd nauwelijks contact met het publiek. Dat heb ik wel eens anders gezien, normaal bouwt de Reverend graag een feestje! Jim komt haast stocijns over - Jimbo trekt echter af en toe nog een maf gezicht. Misschien hebben ze hun dag niet.... Later in het concert komt de band qua entertaining meer los en worden weer wat typische showstukjes opgevoerd.De band speelt een mix van oud en nieuw werk, van rustig naar ruig en snel, een afwisselende set dus. Nummers die gespeeld worden zijn o.a.: Jimbo song, Five-o-Ford, Galaxy 500, Death Metal guys, 400 Bucks, Bales of cocaine en meer.
Hierna volgen Peter Pan Speedrock en Suicidal Tendencies.
De Reverend Horton Heat zijn te gast op het door Peter Pan Speedrock georganiseerde Speedfest-festival en zetten de tent weer eens moeiteloos op z'n kop. Wat een leuke band blijft dit toch. Geopend wordt met Psychobilly freakout van het debuut uit 1991, waarna in volgorde van verschijnen van elk volgend album een nummer wordt gespeeld zoals It's martini time, Jimbo song en Party in your head. Hierna volgt nog o.a. een lange versie van Big read rocket of love welke halverwege wordt onderbroken door een rustige song van het Laughin' & Cryin album. De show stukjes worden ook weer leuk gedaan zoals Jim die op de contrabas van Jimbo gaat staan, en tijdens een song van het "kerst" album uit 2005 speelt Jim de bas en Jimbo gitaar.